ΒΑΣΙΛΗΣ ΑΘ. ΜΥΛΩΝΑΣ

Τα τρένα…και τα φρένα

Προχθές, Κυριάκο, σ’ άκουσα, που ’λεγες για τα τρένα,

ότι θα εκσυγχρονιστούν κι ότι θα έχουν φρένα!

Φρένα που θα ν’ αυτόματα, συρμούς να σταματάνε,

όταν κοιμάται ο οδηγός…στα βράχια να μην πάνε!

Κι αν αφαιρούνται μια στιγμή, σταθμάρχες και κλειδούχοι

ή όταν είν’ ατσούμπαλοι και όχι ταλαντούχοι!

Όπως ήταν ο «φυτευτός», εκείνος της Λαρίσης,

όπου τα τρένα έστειλε, για χαροσυναντήσεις!

Τότε, το τρένο κόκαλο και βήμα δε θα κάνει

κι έτσι, καθένας άνθρωπος, στο σπίτι του θα φτάνει!

Τα ξέρατε, πρωθυπουργέ, αυτά τα μαύρα χάλια,

αλλά…κατόπιν εορτής, τα δείχναν τα κανάλια!

Αφού πήγαν στον ουρανό, πενηνταεφτά ψυχούλες

και μάζευαν τις σάρκες τους, στις μαύρες τις σακούλες!

Τότε όλοι ανοίξατε, συγγνώμη, τα στραβά σας

και για συμβάσεις λέγατε, που μείναν στα χαρτιά σας!

Τότε «ανακαλύψατε», των τρένων τι είχε λείψει,

μα χρόνια κάθε υπουργός, αυτά τα είχε κρύψει!

Και λέγατε με σιγουριά, τα τρένα μας…πετάνε

κι από τα ευρωπαϊκά, παιδιά, πίσω δεν πάνε!

Μα, εκείνα ήτανε παλιά, από Κολοκοτρώνη,

τα είχε φάει η σκουριά, τα ’χε σκεπάσει η σκόνη.

Ναι, όλοι φταίτε, όλοι σας, που ’χετε κυβερνήσει,

γιατί κανείς τα τρένα αυτά, δεν τα ’χε σταματήσει!

Γιατί αξίζανε για σκραπ, μα κόσμο κουβαλούσαν

και οι υπουργοί το ξέρανε, όμως όλοι σιωπούσαν!

Κι ακόμη δεν τελειώσατε, τα Τέμπη κοσκυνάτε

και το μαλλί όλο μπλέκεται, να δούμε πού θα πάτε;

Έστειλε ο ανακριτής, μία δικογραφία,

να τη διαβάσουν στη Βουλή, να λάβουνε Σοφία!

Μα κείνη είν’ ολόκληρη, σωστή βιβλιοθήκη

και λέει τα κατορθώματα…απ’ το Αρματολίκι!

Και πήγανε, πρωθυπουργέ, δυο τρεις να τη διαβάσουν

κι άλλοι πεντέξι τρέξανε, μόνο να την κοιτάξουν!

Και οι άλλοι καυγαδίζουνε, πια, για τον Γενηδούνια

και λένε πως τα βρήκανε, κάποια παιδιά μπαστούνια!

Όπου τον απολύσανε, γιατί πολύ μιλούσε,

που τα ’ξερε πολύ καλά και τρένο οδηγούσε!

Έτσι, ο ένας τον υμνεί, ο έτερος τον θάβει

και ο καβγάς μες στη Βουλή, σαν…σιλικόνη ανάβει!

Κι εσύ κύριε πρωθυπουργέ, Κυριάκο Μητσοτάκη,

μέσα σ’ αυτόν τον κουρνιαχτό, μας έρχεσαι καπάκι!

Μας λες για τρένα σύγχρονα, που θα ευρωπαΐζουν,

πάνω στις ράγες θα πετούν, σα χέλια θα γυαλίζουν!

Θα είναι σιγουρότατα, μας λες, αυτά τα τρένα

κι όλα θα τα πετάξουμε, αυτά τα σκουριασμένα!

Κι όλα αυτά συντομότατα, μέσα σε δύο χρόνια,

ως που να έρθουν δυό φορές, ξανά τα χελιδόνια!

Τα τρένα μάτια θα ’χουνε κι αυτιά για να ακούνε

κι αμέσως θα φρενάρουνε, τον κίνδυνο σαν δούνε!

Λοιπόν, καλά και άγια, Κυριάκο, περιμένω

και κάθε σίγμα σου και νι, το ’χω σημειωμένο!

Κάλλιο αργά παρά ποτέ, αλλάξτε τον τον χάρτη,

ΜΑ ΓΙΑ ΤΑ ΤΕΜΠΗ ΚΑΝΕΝΟΣ, 

ΔΕ ΘΑ Ν’ ΣΥΓΧΩΡΟΧΑΡΤΙ!

Βασίλης Μυλωνάς, Ξεριάς, 03/05/2025